بین رویاهای هر شب جستجویت می کنم

گل عشق منی هر لحظه بویت می کنم

برگ برگ خاطراتم را خزان بر باد داد

ای بهار باغ رویا آرزویت می کنم

یک بغل شعر و غزل را از نگاهت چیدم و

این غزلها را فدای آرزویت می کنم

سبز در رویایم امشب گر شوی ای صبح جان

با دل رنجیده ی خود رو به رویت می کنم

دوستت دارم ولی من با تمام قصه ها

خویش را قربان یک تار مویت می کنم

لایقت شاید نباشد لیک یک شب عاقبت

آبرویم را فدای آبرویت می کنم

دیشب گفتم تو را ارزو میکنم اما حالا میگم

تو را آرزو نخواهم کرد

هیچوقت!!!هیچوقت!!

تو را لحظه ای خواهم پذیرفت

که خودت بیایی...

با دل خود!!!نه با آرزوی من....

^{دنیا رو ببین از پشت اشکهای من
ببین چه غمگینانه به دنیا نگاه می کنه
ببین چه معصومانه به راهی که تو رفتی نگاه می کنه
ببین چه مظلومانه التماس می کنه که برگردی
ببین نشستم چشم انتظارت
با دلی پر از خون و دل خوردن
افسانه ها خاطره ها هنوز در تشبیه تو مانده اند
نمی دانند از کجا سر آغاز کنند و به پایان برسند
هنوزم باورم نمی شود که پایانی هم بود ...}